Community Abonneren
×

Mantelzorg is ook een psychologisch vraagstuk

De nood aan mantelzorg mag dan hoog zijn, het gemak waarmee nu gedacht wordt over ‘de extramurale werkelijkheid’ stuit Noud Engelen tegen de borst. “Je treedt met een zogenaamd ‘praktisch’ verzoek in een zeer intieme situatie.”

Regionale samenwerking: InEen Meerjarenvisie 2021 – 2024

Mantelzorgers een infuus aan laten leggen? Dat is ontoelaatbaar en een brug te ver. Aldus de kop boven een opiniestuk in dagblad Trouw enige tijd geleden. De auteur was Noud Engelen, voorzitter van het Platform Mantelzorg Limburg, eerder werkend als ambulant ouderenpsycholoog en daarna, gedurende bijna twintig jaar, als directeur ouderenpsychiatrie bij Mondriaan GGZ. Aanleiding voor zijn artikel was het voornemen van de Mantelzorg Academie, verbonden aan het UMC Maastricht, om mantelzorgers op te leiden ‘een antibiotica-infuus aan te leggen bij hun naasten’, ‘sondevoeding te geven’, ‘injectie toe te dienen’. Voornemens die op het eerste oog in de lijn zijn met het advies van de Raad voor Volksgezondheid & Samenleving om mantelzorgers en vrijwilligers een sterkere positie en rol te geven in de zorg voor patiënten en cliënten, om de rol van professionele zorg te ‘herdefiniëren’ zoals RVS-raadslid Ageeth Ouwehand dat in een eerder interview in deze serie noemde. Maar Noud Engelen heeft sterke bedenkingen.

“Ik ben als psycholoog veel bij oudere mensen thuis geweest”, vertelt hij. “Vaak mensen met dementie, maar er kon ook sprake zijn van depressie, psychose of angst. En ik heb toen de positie van mantelzorgers jarenlang iedere dag aan den lijve meegemaakt. Toen ik later directeur was, leerde ik dat mensen die intramuraal werken weinig tot geen notie hebben van hoe de thuissituatie kan zijn.”

Het hele artikel lezen? Download het hier!